Desetog oktobra poznati srpski književnik i naš sugrađanin Radovan Beli Marković proslavio je jubilarni 70. rođendan, a ujedno mu je i blizu 50 godina književnog stvaralaštva. Naš Književnik je dva velika jubileja obeležio na najbolji mogući način: izlaskom novog romana „Plava kapija“ koji je objavila Izdavačka Kuća „Albatros“. Kao i u prethodnim knjigama, radnja je smeštena u selu Ćelijama, u Belom Valjevu, Lajkovcu, a glavni junaci su takođe mnimi literata R. B. Marković, doktor Subota, Andrija Vojinov, kao i mnogobrojne ličnosti ugašene loze Beli Markovića. NJima se “pridružuju” likovi iz dela Sremca, Glišića, Mana, Crnjanskog, Isidore… To saznajemo iz intervjua koji je pre nekoliko dana Beli dao „Večernjim novostima“, kao i stav recenzenta romana dr Radivoja Mikića da je pisac dodatno relativizovao granice između ovog i onog sveta, prošlosti i sadašnjosti, pa se prirodno mešaju vidljivo i nevidljivo, istorijsko i svakodnevno. Pripovedajući jedinstvenim jezikom, krećući se kroz jedan neobičan svet Beli Marković je dao još jedan dokaz vrlo visokog književnog majstorstva.
Radovan Beli Marković rođen je 10. oktobra 1947. godine u selu Ćelije, opština Lajkovac. Piše kratke priče, novele, pripovetke i romane. Član je Udruženja književnika Srbije od 1976. godine i Srpskog književnog društva od 2000. godine, u statusu istaknutog umetnika od 2009. godine. Radovan Beli Marković je stalni član-saradnik Matice Srpske i član Srpskog PEN centra. Živi i piše u Lajkovcu, gde ga kratko i jasno, sledstveno malim varošima, uz dužno poštovanje, zovu – Književnik. Opština Lajkovac je 2013. godina finansirala, a Gradska biblioteka Lajkovac objavila sabrana dela znamenitog sugrađanina.
Objavio je knjige pripovedaka: Crni kolač – 1983; Švapska kosa – 1989; Godine raspleta – 1992; Živčana japija – 1994, 2003 (konačna verzija); Stare priče – 1996; Setembrini u Kolubari – 1996, 1997; Male priče – 1999, 2000; Aša – 2007; Ćorava strana (izabrane i nove priče) – 2007; Priče – 2010; O svemu će pričati Gavrilo – 2011.
Romani: Palikuća i Tereza milosti puna – 1976, 1992 i 1996 (konačna verzija u sklopu Starih priča); Lajkovačka pruga – 1997, 1998, 2001, 2004, 2008; Limunacija u Ćelijama – 2000, 2005, 2008; Poslednja ruža Kolubare – 2001, 2002, 2003, 2008; Knez Miškin u Belom Valjevu – 2002, 2003; Devet belih oblaka – 2003 (prvo izdanje „Filip Višnjić“, konačna verzija „Narodna knjiga“); Orkestar na pedale – 2004, 2009 – «Evro đunti“, drugo uglađeno izdanje; Kavaleri Starog premera – 2006, 2011; Kolubarska trilogija (Lajkovačka pruga/Limunacija u Ćelijama/Poslednja ruža Kolubare), «Biblioteka velikih romana», «Prosveta» Beograd, 2008; Gospođa Olga – 2010, Putnikova ciglana – 2015.
