Kajem protekle sedmice, u noći između petka i subote, u Beogradu preminuo je novinar i vrsni analitičar političkih prilika, naše gore list, Slavoljub Slava Đukić. Njegovi tekstovi i dela ostavili su neizbrisiv trag na domaćoj medijskoj i javnoj sceni.Knjige su mu štampane na engleskom, nemačkom, mađarskom, bugarskom, holandskom i francuskom jeziku. U ocenama Đukićevog profesionalnog rada ističu se njegova odmerenost, objektivnost i uljudnost u obraćanju javnosti.
Rođen je 1928. u Slovcu.
Sam o sebi je najviše rekao u knjizi “Političko groblje” (2009) u kojoj je pisao o svom životu:
“Takoreći sam sve proživeo (i nadživeo), od nemačke okupacije Srbije do sloma Titove Jugoslavije i Miloševićeve Srbije. Gledao sam na valjevskoj pijaci vešanje Stjepana – Steve Filipovića, doživeo nemačku okupaciju, sretao partizane i četnike, kao šesnaestogodišnjak otišao u rat, učestvovao u oslobađanju Beograda 1944, prošao pakao Sremskog fronta, sve do Trsta, proveo u novinarstvu više od pola veka, prisustvovao krupnim događajima i poznavao mnoge aktere jugoslovenske i srpske drame u drugoj polovini prošlog veka.”
Devedesetih je postao posebno poznat zbog političke biografije bračnog para Milošević “On, ona i mi”.
U ratnim godinama pohađao je gimnaziju u Valjevu, a maturirao u Beogradu.
Kao šesnaestogodišnjak, borac Prve proleterske brigade, prošao je ratni put preko Slovca, oslobađanja Beograda i Sremskog fronta, do Trsta.
Novinarsku karijeru počeo je u Sportu (1949.), potom bio novinar “Večernjih novosti”, “Borbe” i “Politike”, gde je najveći deo radnog veka proveo kao komentator i hroničar.
Bio je i glavni urednik nedeljnika NIN.
Mimo volje penzionisan je 1987. godine.
Dobio je više priznanja i nagrada za svoj novinarski rad.
Đukić je bio koscenarista i pisac za nekoliko dokumentarnih filmova, koji su osvojili najviše umetničke nagrade, među kojima su “Krov”, “Žulj” i “Povratak iz Kutuzera”.
Autor je više knjiga iz oblasti publicistike (četiri o režimu Slobodana Miloševića) – “Kako se dogodio vođa (1991.), “Između slave i anateme” (1994.), “On, ona i mi” (1997.), “Kraj srpske bajke” (1999.) – kao i dela “Čovek u svom vremenu” (1989.), “Slom srpskih liberala” (1990.), “Lovljenje vetra”, biografsku priču o intelektualnom angažmanu Dobrice Ćosića (2001.).
Poslednja publicistička dela su mu “Pogled iz osinjaka” (razgovori i susreti sa Dobricom Ćosićem) i “Političko groblje”, knjiga koju je najviše cenio i za koju je dobio nagrade “Desimir Tošić” (2009.) i “Svetosavski pečat” (2010.).
Sedamdesetih godina aktivno je sarađivao u Kulturno-obrazovnom programu Televizije Beograd. Realizovao je više dokumentarnih priloga-portreta sa istaknutim ličnostima javnog života.
Đukić u knjizi „Političko groblje“ ističe, da se u pristupu svom poslu trudio da ostane na terenu gde se najsigurnije oseća. „U novinarstvu ne podnosim gnjavaže. U štampi najviše cenim informaciju i priču“, napisao je Đukić, objašnjavajući da se „u pričama nalazi izvor života, a poštena informacija je prima novinarstva“. „Poštena informacija? To je najteže u obraćanu javnosti, pored svakojakih podmetanja, laži i navijačkih strasti. A laže se bezočno, u svoju korist, pogotovo kad su u pitanju istorijska svedočenja“, ukazao je Đukić.
Bio je veliki radoholičar i za sebe je tvrdio da je u „radu našao olakšanje, kao neurotičar koji, po Frojdu, sam sebe leči osuđen na rad“.
Slavoljub Slava Đukić je bio uzor mnogim mlađim kolegama, sjajan saradnik i požrtvovan prijatelj. Kolubarski kraj se njime ponosio, a on nikada nije zaboravljao svoje korene i priticao je u pomoć kada god je trebalo.
S dužnim poštovanjem kažu – neka je slava Slavoljubu Đukiću, koji je proslavio srpsko novinarstvo proteklih decenija.
Imao je skladan brak sa suprugom Olgom, koja je preminula 2002.godine. Doživeo je porodičnu tragediju smrću sina 1989.godine. Za sobom je ostavio ćerku Lanu i unuka Dušana.
Ispraćaj za kremaciju novinara i publiciste Slavoljuba Slave Đukića biće u sredu, 16.januara, od 17 do 18 časova na beogradskom Novom groblju.
Živorad Bojičić, predsednik SO – e Lajkovac
