Planinarsko-smučarsko društvo ”Ćira” iz Lajkovca prema kalendaru akcija organizuje:
TRADICIONALNU planinarsku akciju
STAZAMA KOLUBARSKE BITKE
Akcija će se izvesti 26. novembra (subota) 2016. godine, po sledećem planu:
08 sati -Skup i prijave učesnika u Lajkovcu na platou Železničke stanice.
08.30 sati-polazak na stazu;
09-15 sati -pešačka tura na stazi: od Lajkovca (120 mnv) – nalazište Anine – spomen kosturnica i manastir Ćelije (139 mnv) – Čovka (272 mnv) – spomenik Dimitriju Tucović na Vrapče brdu – Lajkovac;
15-16 sati povratak u Lajkovac;
16 sati -Svečani ručak uz dodele zahvalnica i prigodan program
-sledi druženje uz muziku uživo i balet najmlađe grupe
STAZA:
Dužina staze je 18,5 km i spada u kategoriju lakih staza. U manastiru Ćelije biće ukratko o istoriji kraja i učešću naših predaka u Prvom svetskom ratu. U manastiru će učesnici biti posluženi čajem i kuvanom rakijom.
PREPORUKE:
– Oprema odgovarajuća za jednodnevnu akciju, nepromočiva obuća i odeća zbog moguće kiše.
– Svečani ručak po završetku akcije je u hotelu „Lajkovac“ (cena ručka je 200 din, pasulj sa kobasicom, salata, hleb). Cene pića su pristupačne (piće ne ulazi u cenu ručka).
– Obavezno poneti planinarsku i zdrastvenu knjižicu. Pribor za ručavanje je obezbeđen.
NAPOMENA:
Organizator obezbeđuje redarsku službu na stazi, pečat akcije i prolaznih tačaka, takođe i prisustvo osoblja Doma zdravlja „Lajkovac“. Obaveze vođa grupa su da pri dolasku predaju popunjen formular sa brojem i spiskom učesnika, kao i uplate učesnika zainteresovanih za ručak (zbog organizacije ručka). Izbor učesnika na stazi i odgovornost za svoje članove snose vođe grupa.
Poželjno je potvrditi učešće do 24.11.2016.g.
TELEFONI za prijave i obaveštenja:
063/253-054; 065/253-0054
http://www.psdciralajkovac.com
“Naši stari, Vaši i naši dedovi i pradedovi, tražili su samo jedno od nas – NEMOJTE NAS ZABORAVITI! Stoga Vas pozivamo da zajedno ispoštujemo želju naših predaka”,poručuju organizatori akcije.
ARHEOLOŠKO NALAZIŠTE “ANINE” – spomenik kulture pod zaštitom države, nalazi se u selu Ćelije, na oko kilometar od ušća reke LJig u Kolubaru. Površina nalazišta sa zaštićenom okolinom iznosi oko 30 hektara, a kompleks je nastao krajem trećeg i početkom četvrtog veka nove ere. Otkriveni nalazi predstavljaju najbolje očuvane ostatke ruralne arhitekture rimskog perioda na teritoriji zapadne Srbije i jednu od najvećih vila rustika na tom prostoru. U 2014. godini istraženo je oko 400 kvadratnih metara rezidencionalnog i stambenog bloka rimske vile rustike, koja se inače prostire na oko 4000 kvadrata i oko 2000 kvm prostora za skladištenje poljoprivrednih proizvoda. Otkriveni su dobro očuvani ostaci šest prostorija, sačuvani zidovi su visine metar do dva, a procenjuje se da je centralni deo građevine imao visinu oko osam metara. Vila je imala sistem za grejanje u svim prostorijama. Otkriven je veliki broj nalaza koji svedoče o intenzivnom ekonomskom životu ovog mesta u rasponu od 300. do 380. godine, kao i u vreme srpske despotovine tokom 15. veka. To poljoprivredno dobro je nastalo početkom 4. veka u doba tetrarhije, a nestalo u pljačkaškom napadu Gota. Vila rustika je jedna od najvećih podignutih na udaljenosti od tadašnjih gradskih centara. Po načinu gradnje i ostacima može se zaključiti da je vlasnik bio izuzetno bogat, ali skoro spartanski skromnih prohteva.
SPOMEN CRKVA SVETOG ĐORĐA U ĆELIJAMA- na nadmorskoj visini 139m sagrađena je 1923-1924. kao kosturnica srpskih i austrougarskih ratnika izginulih u Koubarskoj bici 1914., sazidana na zidovima stare srednjovekovne crkve. Tokom 14 ili početkom 15. veka na ovom mestu podignut je manji manastirski kompleks sastavljen od jednobrodne crkve i nekoliko zgrada. Srednjovekovna crkva je bila izgrađena od pritesanog krečnjačkog kamena i kvadratnih tesanika sige koji su zidani u relativno pravilnim redovima. U unutrašnjosti su sačuvane manje zone živopisa. Na okolnom prostoru nalaze se ostaci manastirskog kompleksa koji su samo delimično ispitani. Kompleks je podigao vlastelin koji je nakon smrti i sahranjen u manastirskoj crkvi, njegov grob je devastiran tokom gradnje kosturnice. Nešto kasnije, krajem 15. veka u naosu je sahranjen još jedan stariji muškarac, čiji je grob bio namerno sakriven ispod poda crkve. Veruje se da je Grgur Branković (Grgur Slepi), sin despota Đurđa Branković. Kolubarska bitka se odigrala novembra i decembra 1914. godine između . Najžešće borbe vodene su baš na brdima u Ćelijama-Čovci i Vrapče-brdu. Spomen crkva Svetog Đorđa nalazi se oko 500m od Vrapčeg brda, na nadmorskoj visini od 139 m. Crkva je sagrađena kao kosturnica za oko 7.000 palih srpskih i austrougarskih boraca. Kosti su pohranjene u kripti ispred zapadnog ulaza i u naosu.
DIMITRIJE TUCOVIĆ (1881-1914) je bio istaknuti vođa i teoretičar socijalističkog pokreta u Srbiji, osnivač Srpske socijaldemokratske partije , pokretač i urednik Radničkih novina i Borbe. Bio je rodom Zlatiborac, iz sela Gostilja, gde se nalazi njegova rodna kuća. Poginuo je kao komandir 1. voda 1. čete 4. bataljona 1. puka Moravske divizije prvog poziva 20. novembra 1914. godine u borbi protiv austrougarske vojske u Kolubarskoj bici u Prvom svetskom ratu na zapadnom delu Vrapče Brda, u reonu sela Ćelije na desnoj obali reke Kolubare, okolina Lajkovca. “Neću ni sada, kao što nisam nikada, ni pomišljati da sebe sklanjam od sudbine koja prati ceo narod“ – napisao je Dimitrije Tucović, uoči smrti, svom ocu.
KOLUBARSKA BITKA je najznačajnija bitka između vojske Kraljevine Srbije i Austrougarske u Prvom svetskom ratu. Vođena je u novembru i decembru 1914. godine na frontu od preko 200 km. Kolubarksa bitka počinje 16. novembra 1914. godine, kada su se srpske trupe povukle na desnu obalu Kolubare i LJiga. Gubici vojske Kraljevine Srbije: poginulih – 22.000, ranjenih – 91.000, zarobljenih – 19.000. Ukupno: 153.373 vojnika, 2.110 oficira i 8.074 podoficira izbačeno iz stroja. Gubici Balkanske vojkse Austrougarske monarhije: poginulih – 27.216 (vojnika i podoficira) + 1.080 (oficira), ranjenih – 118.911 (vojnika i podoficira) + 3.211 (oficira), zarobljenih – 1.800 (vojnika i podoficira) + 66 (oficira), nestalih – 73.988 (vojnika i podoficira) + 656 (oficira), bolesnih 44.117 (vojnika i podoficira) + 2.599 (oficira). Ukupno izbačeno iz stroja: 266.212 vojnika i podoficira i 7.592 oficira. Kolubarska bitka ušla je u istoriju ratovanja kao jedinstven primer da se vojska, kojoj je predviđen potpuni slom, za kratko vreme reorganizuje, pređe u kontraofanzivu i nanese neprijtelju odlučujući poraz. Taktika pregrupisanja koju je izveo Živojin Mišić danas se izučava na vojnim školama širom sveta.
