Promocija najnovijeg dela Radovana Belog Markovića „Stojna vetrenjača“ biće upriličena u utorak 27. jula od 19 časova na vrlo neobičnom mestu: na starom mostu preko Kolubare u Ćelijama, rodnom mestu velikog pisca. Biće propraćena izložbom kaligrafskih radova.
Radnja romana odvija se u Belom Valjevu, obuhvatajući period od kraja 19. pa do kraja tridesetih godina 20. veka.
Izdavač, Srpska književna zadruga:
“Najosobeniji prozaist naših dana, sagradio je Radovan Beli Marković novu književnu građevinu – roman složene strukture i slojevitih pripovedanja. Hronika njegovog sveta jeste paralelna hronika Srbije u kojoj pisac zagoneta stvarnost i mit. “
Po rečima R. Mikića, očigledna je „potreba ovog pisca da jezik svojih pripovedaka i romana pretvori u skup “jezika”, da u njega uključi elemente iz naše usmene, iz srednjovekovne i, posebno iz jezika književnosti 18. i 19. veka, ne bežeći pritom ni od dijalektizama…“
U centru veoma razuđene priče je bojar Tadić, izdanak moćne porodice, koja je bogatstvo stekla na sumnjiv način, koji preduzima, mimo svake pameti, podizanje vetrenjače na Poparskom brdu, gde je, kako će se ispostaviti, klizište.
U priču su upletene i velike figure iz naše kulturne prošlosti, kao što su filozof Branimir Petronijević, Jovan Cvijić, Glišić, Sremac, Laza Lazarević…, koji se javljaju ili kao likovi, ili su prisutne ličnosti iz njihovih dela.
AUTOR O KNJIZI:
“Ako bismo mak na konac terali, “Stojna vetrenjača” bi se uz “Lajkovačku prugu” i “Putnikovu ciglanu” komotno pozicionisala, namirujući trojstvo romana o zalud-građevinama, neimarskim preduzećima zasnovanim – više u somaštanju no u jestastvu – na “citatnoj podlozi” iz “duševnih svaštara” književnih junaka (a i samog Pisca!), koji su slobodno raspolagali svojom dokolicom…
“Stojna vetrenjača” se, inače, može uzeti i kao upuštena partitura simfonije o kolubarskim i onosvetskim vetrovima, pripovedački davno započeta u jednoj knjizi (“Setembrini u Kolubari”), u kojoj se hotijaše “ojezičiti” i “omuzičiti”, razume se:
književnim sredstvima, promajno doba, “vetroviti ljudi” i sa oba sveta “uljuđeni vetrovi”… Najposle, i u bivajućem svetu, svaki čovek može se uzeti i kao jedna (u pomeljarski poredak uvedena i svim vetrovima stoga podložna) na nemestu otelotvorena vetrenjača, lomljivih krila – manko joj krila od kamena bila!
Elem, hteo sam, kao i vazda, ono što nisam mogao: da se moj roman “sromani”, u simvoličnom sviđanju, kao celitelna banja u kojoj se, pod ružom vetrova, čisti i oporavlja čitalački napaćena duša… Kako nibud da bilo, “Stojna vetrenjača”, sobom sama kanda potvrđuje svoju stojnost spram “unaokoline” prethodnih mojih romana…”
Organizator promocije najnovijeg dela Radovana Belog Markovića „Stojna vetrenjača“ na starom mostu u Ćelijama je Gradska biblioteka Lajkovac, u okviru programa manifestacije “Dani Lajkovca”.
